Αχ! Απόψε, απόψε ονειρεύομαι πολύ.
Μέσα στο φτωχικό μου καμαράκι
γυρνούν οι ίσκιοι ωριοθόρητοι και πάν'...

Ανάμεσα σ’ αυτούς στέκεις εσύ,
εσύ με το χλωμό σου προσωπάκι.

Κι’ όπου περνάς κι’ όπου κοιτάς σα να κερνάς...
Μ’ αλίμονο δεν ξέρω τι θα πιω...
Γλυκό πιοτό
ή φαρμάκι;