Γιατί στον ύπνο σου χαμογελάς μωρό μου,
ειν’ ένας άγγελος που παίζει στ’ όνειρό μου.

Γιατί αρώματα το σώμα σου ευωδιάζει,
είναι που η άνοιξη μ’ ανθάκια το σκεπάζει.

Γιατί το πρόσωπο σου λάμπει σαν μπακίρι,
ειν’ απ το φως του φεγγαριού που πάει να γείρει.

Γιατί λουλούδια και πουλιά κεντά η φωνή σου,
τα Σεραφείμ μου τραγουδούν του Παραδείσου.

Γιατί στον ύπνο σου αναστέναξες μωρό μου,
είναι που η μέρα κλέβει τώρα τ’ όνειρό μου.

Γιατί στα χείλη σου κρεμάστηκε το κλάμα,
είναι του ονείρου μου που έσβησε το θάμα.