Στο υπόγειο κουτουκάκι είσαι πάλι καλεσμένη
μια μικρή ορχήστρα αγγέλων έχω απόψε πληρωμένη.
Τα οργανάκια να ηχήσουν σαν φανείς απ’ το πορτάκι
και με δεις να περιμένω στο γνωστό μας τραπεζάκι.

Μου `πες στις οχτώ πως θα έρθεις κι είναι η ώρα περασμένη
και στην άδεια σου καρέκλα ειν’ η λύπη καθισμένη.
Οι μικρές οι ώρες μπήκαν και η νύχτα ξεψυχάει
και του μπουζουκιού το κλάμα τώρα με παρηγοράει.

Αχ, και να `τανε να `ρχόσουν έστω κι ένα λεφτουδάκι
και να το μεταμορφώσεις το υπόγειο κουτουκάκι.
Στ’ ακροδάχτυλα πατώντας με της Κίρκης το ραβδάκι
και τα ντέρτια μου να γίνουν ανοιξιάτικο αεράκι.