Καταμεσίς στη θάλασσα απά σε μια σχεδία
Γουστάρω να `μαι ναυαγός σε θεία κωμωδία.
Τραγικότης όχι, κι όλα στην απόχη.
Σ’ αγαπά η Μαρία η τσογλαναρία.

Τόσα χρονάκια που `χω να σε ιδώ
Με τη πασαβιόλα σου μιλώ
Να περιγράψω θέλω το στοιχειό,
Κοντραμπασίστα ψάχνω να βρω.

Τόσα φαρμάκια που `χεις καταπιεί
Δεν μπορεί θ’ αλλάξεις δεν μπορεί
Όπως βουτάν οι γλάροι το φαϊ
Παξιμαδάκι φάε κι εσύ.

Να είχα ένα κότερο να μπάσω τα πρεζόνια
Γιατί τα ρήμαξαν κι αυτά τα τελευταία χρόνια
Τραγικότης όχι, κι όλα στην απόχη
Σ’ αγαπάν ρε Φώφη εικοστρείς ορόφοι.

Τόσα χρονάκια που `χω να σε ειδώ
Απ’ την καρμανιόλα σου μιλώ
Να περιγράψω θέλω το στοιχειό
Κοντραμπασίστα ψάχνω να βρω.

Τόσα φαρμάκια που `χεις καταπιεί
Δεν μπορεί θ’ αλλάξεις δεν μπορεί
Όπως βουτάν οι γλάροι το φαϊ
Καλοκαιράκι φάε κι εσύ.

…όχι…απόχη…
…Φώφη…ορόφοι…

Τόσα χρονάκια που `χω να σε ειδώ
Απ’ την καρμανιόλα σου μιλώ
Να περιγράψω θέλω το στοιχειό
Κοντραμπασίστα ψάχνω να βρω.

Τόσα φαρμάκια που `χεις καταπιεί
Δεν μπορεί θ’ αλλάξεις δεν μπορεί
Όπως βουτάν οι γλάροι το φαϊ
Παξιμαδάκι φάε κι εσύ.