Κόντρα με το φόβο να συγκρουστώ,
τρέχω στο σκοτάδι να βρω το φως μου.
Στο αδιέξοδό μου, στο ανώτερό μου
και στον πρόποδα του κόσμου.

Μένουν οι αλήθειες πάντα μισές,
όταν άγνοια και ψέμα γεμίσουν.
Σαν τα βλέφαρά μας, τα παράθυρά μας,
κάθε λίγο πριν κλείσουν.

Πέφτοντας με φόβο να εκτεθώ,
στου γκρεμού το χείλος βρίσκω το δρόμο.
Κάθε τι δικό μου, λάθος και σωστό μου,
θα το παραδεχτώ.