«Εμοιαζε με παραμύθι
απ'τα χείλη της γιαγιάς μου
που μου έλεγε για δράκους
και νεράιδες ξωτικά ».

Μια φορά κι ένα καιρό
Ήθελα να σου το πώ
Η δική μου η αλήθεια
Κρύβεται στα παραμύθια
Δε με πίστεψες ποτέ σου
Λόγια ήταν του αέρα
Έτσι μου πες σαν με ειδες
Και χαθηκαν οι ελπίδες.

Ποιος με είδε να ξεχνιέμαι
Να κοιτάζω το κενό
Ποιος με είδε να δακρύζω
Και αμέσως να γελώ.

Έμοιαζε σαν παραμύθι
Απ΄τα χείλη της γιαγιάς μου
Που μου ελεγε για δράκους
Για νεράιδες ξωτικά.

Το φιλι της όμως ηταν
ένα ξιφος που χε κοψει
της γιαγιας το παραμυθι
κι όλα είχαν πια τελειώσει.

Ποιος με είδε να ξεχνιέμαι
Να κοιτάζω το κενό
Ποιος με είδε να δακρύζω
Και αμέσως να γελώ.

Το φιλί της όμως ήταν
ένα ξίφος που χε κόψει
της γιαγιάς το παραμύθι
κι όλα είχαν πια τελειώσει.