Θυμήσου τότες που θυμάμαι
που σε συναντούσα στο σταθμό
Κι ερχόσουν τότες που κοιμόμουν
φύσαγε τ’ αγέρι σιγανό.

Ερχόσουν και με συναντούσες
Ω ψυχή μου πόσο, πόσο μ’ αγαπούσες
Ερχόμουν και σε συναντούσα
Ω ψυχή μου πόσο, πόσο σ’ αγαπούσα.

Για σκέψου τώρα που φοβάμαι
πως τσαλαβουτάμε στον αφρό
Στολίσου κι ας μην καρτεράμε
χάσαμε το τραίνο για καιρό.

Ω ψυχή μου να μην το ξεχάσεις
Με δύο γιασεμιά σου πέφτει πρέπει να με θάψεις
Ω ψυχή μου να μην το ξεχάσω
Με δύο γιασεμιά μου πέφτει πρέπει να σε θάψω.

Και θα ζούμε σαν τα παραμύθια
Μαρμαρώνω ρώνω ρώνοντας ρεβύθια
Και θα ζούμε σαν τα παραμύθια
Μαρμαρώνω ρώνω ρώνοντας ρεβύθια…
Και θα ζούμε σαν τα παραμύθια
Μαρμαρώνω ρώνω ρώνοντας ρεβύθια
Και θα ζούμε σαν στα παραμύθια
Μαρμαρώνω ρώνω ρώνοντας ρεβύθια…