Τη μια εδώ, τη μια εκεί
μένω για λίγο μόνο
δεν την αντέχω τη ζωή
άμα δεν έχει δρόμο.

Σαν το φτερό στον ουρανό
με πάει ο αέρας
σαν το φτερό στον ουρανό
μέσα στα σύννεφα το φως περνάει της μέρας
και εγώ την λάμψη ακολουθώ.

Όταν πολύ καιρό σταθώ
στο ίδιο το λιμάνι
γίνεται ο τόπος φυλακή
και πανικός με πιάνει.

Σαν το φτερό στον ουρανό
με πάει ο αέρας
σαν το φτερό στον ουρανό
μέσα στα σύννεφα το φως περνάει της μέρας
και εγώ την λάμψη ακολουθώ.