Τα χρώματα τσ’ ανατολής έχει το πρόσωπο σου
γι’ αυτό τα ξημερώματα θαρρώ πως είμαι ομπρός σου.

Στα χρώματα τσ’ ανατολής το βλέμμα σου κερά μου
θωρρώ γι αυτό κάθε πρωί δεν λέγεται η χαρά μου.