Του μάγκα η καρδιά μικρό
ποτέ δεν ησυχάζει,
παντ’ από πόνο η χαρά
κρυφά αναστενάζει.

Μην κάνεις τάχα πως πονάς
και πως στεναχωριέσαι,
για το δικό μου το σεβντά
να μην αναρωτιέσαι.

Τράβα αν θες το δρόμο σου
μην με υπολογίζεις,
τα λόγια σου άλλη φορά
να μάθεις να ζυγίζεις.