Είχα κάποτε μια αγάπη που την πίστευα θεό
Τώρα πώς να βγάλω άκρη
Στο λαβύρινθο που ζω
Είχα κάποτε δυο μάτια
Και ξημέρωνα μ’ αυτά
Μια νύχτα μου τα πήρε μακριά.

Είχα κάποτε δυο χέρια
Που με κράταγαν σφιχτά
Και μου έδειχναν τα αστέρια
Και ταξίδευα ψηλά
Τώρα σύννεφα γεμάτος
Της καρδιάς μου ο ουρανός
Σ αγαπάω και δε γίνεται αλλιώς.

Αν λίγο αγαπάς
Πως είμαι ρωτάς
Μπορείς και με ξεχνάς
Για ρώτα μας κι εμάς.

Είχα κάποτε μια τρέλα
Που μου έδινε ζωή
Στης καρδιάς το πήγαινε έλα
Πάντα ίδια διαδρομή
Είχα κάποτε εσένα
Δύναμη μου και φωτιά
Όμως τώρα μου έχεις κάψει την καρδιά.

Αν λίγο αγαπάς
Πως είμαι ρωτάς
Μπορείς και με ξεχνάς
Για ρώτα μας κι εμάς.