Πάλι εδώ, πάλι τα ίδια
τα κομμάτια μου μετρώ
δεν τολμώ να κάνω πίσω,
με πονάει μα προχωρώ.

Πάλι εδώ, τη μια να κλαίω
και την άλλη να γελώ
όσο λείπεις να το θέλω
και όσο να είσαι να είμαι και εγώ.

Δε φεύγω, είσαι όσα έψαχνα να βρω
και όλα τα βράδια με τα φιλιά σου θα μεθώ
μες στα σκοτάδια καταδικάζομαι να ζω
πάντα τις δύσκολες αγάπες θέλω εγώ.

Δε φεύγω, είσαι όσα έψαχνα να βρω
λύνω τα φρένα και όλα τα πρέπει αναιρώ
όχι δε φεύγω χίλια φεγγάρια θα `μαι εδώ
πάντα τις δύσκολες αγάπες θέλω εγώ.

Πάλι εδώ, πάλι στον δρόμο
ίδια πάντα διαδρομή
στον γκρεμό της λογικής σου,
ότι αντέξει και ότι έχει σωθεί.

Δε φεύγω, είσαι όσα έψαχνα να βρω
και όλα τα βράδια με τα φιλιά σου θα μεθώ
μες στα σκοτάδια καταδικάζομαι να ζω
πάντα τις δύσκολες αγάπες θέλω εγώ.

Δε φεύγω, είσαι όσα έψαχνα να βρω
λύνω τα φρένα και όλα τα πρέπει αναιρώ
όχι δε φεύγω χίλια φεγγάρια θα `μαι εδώ
πάντα τις δύσκολες αγάπες θέλω εγώ.