Κλεισμένοι σε κλουβιά χωρίς αυλές
φτιαγμένα από τσιμέντο και μπογιές
γυρίζουμε χοντροί κι ευτυχισμένοι
απ’ το κρασί τις νύχτες ζαλισμένοι.

Γκρινιάζουμε επιτέλους το θα γίνει
που πήρε πάλι αύξηση η βενζίνη.
Παιδεύουμε όλη μέρα το μυαλό μας
τι μάρκα θα `ναι το αυτοκίνητο μας.

Μα σαν σκεφτείς πως κάπου πιο μακριά
λίγες ώρες με τ’ αεροπλάνο
ξερά χωράφια, χωρίς βροχές,
πείνα κι αρρώστια, φριχτές συμφορές
κι εμείς μια χαρά.

Αμάν για δουλειά πρωί πρωί
το πιο μεγάλο ψέμα ποιος θα βρει.
Οι νέοι στις σοφίες τους σκυμμένοι
απ’ τους θεούς ποιος φεύγει και ποιος μένει.

Διαβάζουμε όλη μέρα εφημερίδες
μαλώσαν οι γενναίοι με τους νταήδες.
Δεν έπεισε ο πρόεδρος τη βουλή του
κι αλλοίμονο ο καθένας το βιολί του.

Μα σαν σκεφτείς πως κάπου πιο μακριά
λίγες ώρες με τ’ αεροπλάνο
ξερά χωράφια, χωρίς βροχές,
πείνα κι αρρώστια, φριχτές συμφορές
κι εμείς μια χαρά.