Δε με νοιάζει τι κάνεις πως είσαι τα βράδια
μακριά μου, μου λες πως σε τρων τα σκοτάδια.
Δε ρωτάω τι κάνεις, που είσαι, ποιος είσαι
είσαι μόνος το ξέρω και μην προσποιείσαι.

Δε με νοιάζει να δώσεις εσύ παραπάνω
από θέμα καρδιάς είμαι εγώ υπεράνω.
Λίγο λίγο ζητάς το δικό μου το χάδι
κι ότι έγινε εκείνο το πρώτο το βράδυ

Αυτό να μείνει μεταξύ μας
παράλληλα απ’ τη ζωή μας
θα σε νοιάζομαι κι ας σε μοιράζομαι.
Αυτό να μείνει μεταξύ μας
παράλληλα απ’ τη ζωή μας
κι αν αργήσαμε που τ’ όνειρο ζήσαμε.

Δε με νοιάζει αν θέλεις να είσαι κοντά μου
έχω μάθει να ζω μόνο με τη σκιά μου.
Αν ποτέ σου εκφράσω τι έχω περάσει
και στη θέση μου μπεις η καρδιά σου θα σπάσει.

Αυτό να μείνει μεταξύ μας
παράλληλα απ’ τη ζωή μας
θα σε νοιάζομαι κι ας σε μοιράζομαι.
Αυτό να μείνει μεταξύ μας
παράλληλα απ’ τη ζωή μας
κι αν αργήσαμε που τ’ όνειρο ζήσαμε.