Με ποιο φεγγάρι πλάγιασες και ξύπνησες σιμά μου,
με ποιες αγάπες μάλωσες στα πόδια της αυγής,
με ποιο μαχαίρι σκότωσες, απόψε, τα όνειρά μου,
και βιάστηκες, αγάπη μου, "αντίο" να μου πεις,
με ποιο μαχαίρι σκότωσες, απόψε, τα όνειρά μου,
και βιάστηκες, αγάπη μου, "αντίο" να μου πεις.

Σε ποιο καράβι χάραξες, στην πλώρη, τ’ όνομά σου
κι επάνω, με ταξίδεψες στους πέντε ωκεανούς,
σε πόσα αστέρια πέταξες τα μάτια τ’ ανοιχτά σου
και τύφλωσαν τη σκέψη μου με χίλιους στεναγμούς,
σε πόσα αστέρια πέταξες τα μάτια τ’ ανοιχτά σου
και τύφλωσαν τη σκέψη μου με χίλιους στεναγμούς.

Με πόσες πύρινες σιωπές τα λόγια σου με καίνε
και μια σταλιά απ’ το δάκρυ σου δε φτάνω να γευτώ,
στον έρωτα, αγάπη μου, λένε κι οι δυο πως φταίνε
μα μοναχή στον άβυσσο ποθώ να κατεβώ,
στον έρωτα, αγάπη μου, λένε κι οι δυο πως φταίνε
μα μοναχή στον άβυσσο ποθώ να κατεβώ.