Φευγάτη πέτρα κύλισα
και βγήκα σ’ άλλη γη
και βρήκα μια βασίλισσα
γλυκιά σαν την αυγή.

Σουζάννα την ελέγανε
κι είχε καλή καρδιά
όλοι μπροστά της κλαίγανε
σαν να `τανε παιδιά.

Αχ, Σουζάννα, φωνάζαν μερικοί
την Αλαμπάμα βόηθησε και την Αμερική.
Αχ, Σουζάννα, φωνάζαν μερικοί
τη Λουϊζιάνα βόηθησε και την Αμερική.

Σας λέγανε τη χώρα της
μεγάλη και τρανή
κάποτε ήρθ’ η ώρα της
να μη ξαναφανεί.

Κι όσοι κοντά της ζήσανε
σε κάμπους και χωριά
έν’ άγαλμα της στήσανε
και το `πανε παιδιά.

Αχ, Σουζάννα, φωνάζαν μερικοί
την Αλαμπάμα βόηθησε και την Αμερική.