Κ’ όντας σας φέρνουν το κρασί σε κύπελ’ ασημένια

Δεν είναι κρίμα, πίνετε χωρίς φροντίδα κ’ έννοια.

Και μη θαρρείτε ο Πλάστης μας πως σκέπτεται μονάχα

Για το δικό σας μούτσουνο και τα δικά μου γένια.