Μου πε μια μάγισσα «γοργά να καρτεράς το χάρο»

Κι άπλωνα ευτύς το υστερινό ποτήρι μου να πάρω.

Μα το ποτήρι αγγίζοντας στα χείλη μ’ αποκρίθη

«Πίνε, γιατί είναι ο θάνατος θάλασσα δίχως φάρο»