Με ρωτάς αν σ’ αγαπώ κι αν ποτέ θα κουραστώ
μη μου συννεφιάζεις, με καμιά δε μοιάζεις.
Σε λατρεύω όσο κανείς κι άδικα ανησυχείς
τέτοιες σκέψεις σβήσε, η ζωή μου είσαι.

Αν το σύμπαν εκραγεί κι άλλο δε γυρνάει η γη
δίπλα σου θα μείνω, μόνη δε σ’ αφήνω.
Αν τα’ αστέρια σβήσουν πια κι ήλιος δε θα βγει ξανά
πουθενά δε πάω και στο τραγουδάω.

Πιο ερωτευμένος δεν έχω υπάρξει
ο θεός για μένα μου πε σ’ έχει φτιάξει.
Στα δικά σου θέλω να `μαι πάντα εγώ
το σπουδαιότερο, ζήσε τ’ όνειρο.

Είσαι εσύ για μένα κέντρο όλου του κόσμου
μες στα δυο σου μάτια ο παράδεισος μου.
Στα δικά σου θέλω να `μαι πάντα εγώ
το σπουδαιότερο, ζήσε τ’ όνειρο.

Σαν γυρνάς απ’ τη δουλειά θα χω μια ζεστή αγκαλιά
θα `μαι `γω το τέρμα στα συνηθισμένα
Ένα τρυφερό φιλί κι ένα μου `λειψες πολύ
την κιθάρα παίρνω κι αφιερωμένο.

Πιο ερωτευμένος δεν έχω υπάρξει
ο θεός για μένα μου πε σ’ έχει φτιάξει.
Στα δικά σου θέλω να `μαι πάντα εγώ
το σπουδαιότερο, ζήσε τ’ όνειρο.

Είσαι εσύ για μένα κέντρο όλου του κόσμου
μες στα δυο σου μάτια ο παράδεισος μου.
Στα δικά σου θέλω να `μαι πάντα εγώ
το σπουδαιότερο, ζήσε τ’ όνειρο.