Να ήμουν βράχος στα βουνά
και σύντροφος στα δάση
να μη γνωρίζω απονιά
και τι θα πει αγάπη.

Να ζω στα κρύα στις βροχές
στους πάγους και στα χιόνια
να μην γνωρίζω τι θα πει
αγάπη και συμπόνια.

Στα δάση και στις ερημιές
να ήμουν ριζωμένος
μα έλα που είμαι άνθρωπος
και κλαίω ο καημένος.