Να λευτερώσω τη γλώσσα, έτσι ώστε να μην εμποδίζει
το προϊόν
που ξεχύνεται από μέσα, υποκινημένο
από μια εσωτερική δύναμη
και το επιτήδειο παιχνίδι του νεφρού και του διαφράγματος,
να επιμείνω πιέζοντας τους μυς
σαν να απέβαλα
ένα άλογο ή έναν κύκλωπα,
να επαναλάβω τη διαδικασία
προκαλώντας την ακόμα και με τα δάχτυλα
ή με κάποιο τραχύ υλικό,
ώσπου ν’ απομείνω άδειος, ισχνό δέρμα μοναχά,
ασκί για κρέμασμα από το πρώτο δέντρο,
καταβεβλημένη μήτρα αυτού που πετά, ίσως του φωτός.