Και τα μικρά τα κύματα σκοτώνουν
φορές φορές έχω δει να κολυμπούν
πιο πολύ οι άνθρωποι
οι άνθρωποι μέσα τους
κι ύστερα,
αίμα στα βράχια

στεγνώνουν κρυσταλλώνουν
τα κύματα
σαν χάσουν τον αέρα
την κατεύθυνση, τ’ αλάτι
μη φύγουν προς τα πάνω
καμιά μέρα
σύννεφα ξυράφια
κατακόρυφα και πέσουν

έχω δει τον αιμορροφιλικό αφρό τους
σε μεσοπέλαγες νησίδες
στις ακροθαλασσιές
κόκκινες δανδέλες απλωμένες
φλεβίτσες εμβρυακές σε όστρακα επάνω

και τα μικρά τα κύματα σκοτώνουν
μα είναι που τα μαχαίρια προτιμώ
μολονότι συρίζουν την ανίσχυρη μορφή μας.