Δε φταις εσύ, δε φταις εσύ που μου `χεις φύγει,
δεν φταις εσύ, δε φταις εσύ που μου `χεις φύγει.

Εσένα άξιζε να σε προσέξω
κι απ’ την ζωή μου πιο πολύ,
τώρα που έφυγες, όσο κι αν κλαίω,
τίποτα πια δεν ωφελεί,
τώρα που έφυγες, όσο κι αν κλαίω,
τίποτα πια δεν ωφελεί.

Δε φταις εσύ, δε φταις εσύ που μου `χεις φύγει,
δεν φταις εσύ, δε φταις εσύ που μου `χεις φύγει.

Για ό,τι έκλαψες, εγώ δεν έκλαψα
κι ούτε σου έδειξα λίγη στοργή,
ποτέ δε σκέφτηκα, ποτέ δεν ένιωσα
ο άνθρωπός μου πως είσαι εσύ.

Εσένα άξιζε να σε προσέξω
κι απ’ την ζωή μου πιο πολύ,
τώρα που έφυγες, όσο κι αν κλαίω,
τίποτα πια δεν ωφελεί,
τώρα που έφυγες, όσο κι αν κλαίω,
τίποτα πια δεν ωφελεί.

Δε φταις εσύ, δε φταις εσύ που μου `χεις φύγει,
δεν φταις εσύ, δε φταις εσύ που μου `χεις φύγει.