Ένα μήνα σ’ έχασα, σ’ έχασα κι αρρώστησα,
άκουσε, γιατρέ, τον πόνο που `χω, τον κρυφό,
έχασα δυο μαύρα μάτια π’ αγαπώ κι εγώ.

Ντόκτωρ, δεν μπορώ, ντόκτωρ, σώσε μια καρδιά
που `ναι τώρα πληγωμένη κι άρρωστη βαρειά.

Έφυγε και χάθηκε και μαράζι μ’ άφησε,
ένα μήνα σ’ έχω χάσει, μ’ άλλονε γυρνάς,
θες, κακούργα, να πεθάνω, αχ, δε με πονάς.

Ντόκτωρ, δεν μπορώ, ντόκτωρ, σώσε μια καρδιά
που `ναι τώρα πληγωμένη κι άρρωστη βαρειά.