Το δικό μου το αγόρι,
το δικό μου το παιδί,
μου `χει δώσει και κρατάω
της καρδιάς του το κλειδί.

Κι άλλη, από εμέ, δε θέλει
στη ζωή του για να δει,
το δικό μου το αγόρι,
το δικό μου το παιδί,
το δικό μου το αγόρι,
το δικό μου το παιδί.

Το δικό μου το αγόρι,
έχει μια χρυσή καρδιά
κι είναι πάντα στο εντάξει
κι απ’ τα πιο καλά παιδιά.

Κι όλοι οι φίλοι του το λένε
ότι είναι λεβεντιά,
το δικό μου το αγόρι,
έχει μια χρυσή καρδιά,
το δικό μου το αγόρι,
έχει μια χρυσή καρδιά.

Σαν και το δικό μου αγόρι,
δεν υπάρχει στο ντουνιά,
του αρέσουν τα μπουζούκια
και του Χιώτη η πενιά.

Σβήνω, λιώνω και πεθαίνω
στην δική του αγκαλιά,
σαν και το δικό μου αγόρι,
δεν υπάρχει στο ντουνιά,
σαν και το δικό μου αγόρι,
δεν υπάρχει στο ντουνιά.