Ένας άνεμος πάλι με παίρνει,
ξανά με πηγαίνει
σε ένα όνειρο που με τρελαίνει.
Μακριά σου μου λένε να τρέξω,
να μην κινδυνέψω
μα δεν μπορώ την καρδιά να μαζέψω.

Έχεις κάτι που με αναστατώνει
τα κάνει όλα σκόνη στη λογική μου.
Δεν ακούω κουβέντες, διαδόσεις
πως θα καταναλώσεις την ζωή μου.

Για χατίρι σου ανάβω το φεγγάρι
και τον Αύγουστο σου φέρνω μαξιλάρι.
Για χατίρι σου στοιχήματα χαμένα
πήγα κι έβαλα προσωπικό μου θέμα.
Για σένα τι κάνω, προσωπικό μου θέμα
τι δίνω, τι χάνω.

Ένας άνθρωπος ερωτευμένος
δεν βλέπει το βέλος
λέει το άπειρο δεν έχει τέλος.
Στον καθρέφτη μου το αναλύω
δεν είσαι αστείο
έγινες ποια το τρωτό μου σημείο.

Έχεις κάτι που με αναστατώνει
τα κάνει όλα σκόνη στη λογική μου.
Δεν ακούω κουβέντες, διαδόσεις
πως θα καταναλώσεις την ζωή μου.

Για χατίρι σου ανάβω το φεγγάρι
και τον Αύγουστο σου φέρνω μαξιλάρι.
Για χατίρι σου στοιχήματα χαμένα
πήγα κι έβαλα προσωπικό μου θέμα.
Για σένα τι κάνω, προσωπικό μου θέμα
τι δίνω, τι χάνω.