Με γυρεύεις, μου φωνάζεις
σα γελάς Θεός μου μοιάζεις.
Με χορεύεις, δε σ’ αφήνω
με μεθάς κι εγώ σε πίνω.

Αααα, να κοιμηθείς κι εσύ
την ίδια σκηνή να δούμε.
Αααα, ν’ αρχίσει το πρωί
την ίδια στιγμή να ζούμε.

Στων ματιών σου τις κρυψώνες
δώσ’ μου ήλιο και χειμώνες.
Δώσ’ μου ήλιο, φώτισέ με
τα σκοτάδια μη σου φταίνε.

Αααα, να κοιμηθείς κι εσύ
την ίδια σκηνή να δούμε.
Αααα, ν’ αρχίσει το πρωί
την ίδια στιγμή να ζούμε.

Σύνορο εσύ δικό μου
πιο μακριά δεν έχει φως μου.
Με κοιτάζεις και τα χάνω
αχ, να σ’ είχα παραπάνω.

Αααα, να κοιμηθείς κι εσύ
την ίδια σκηνή να δούμε.
Αααα, ν’ αρχίσει το πρωί
την ίδια στιγμή να ζούμε.