Βάζω στην πόρτα το κλειδί
ψάχνω να βρω την αφορμή
πληγή που μένει ανοιχτή
φωτιά η απουσία.

Νύχτες του πάθους σ’ οδηγεί
γίνανε στάχτη ένα πρωί.
Μες στο μυαλό αναζητώ
να βρω και την αιτία.

Τώρα θα πάρω μια απόφαση ζωής,
τώρα θα σβήσω όσα ζήσαμε εμείς.
Τώρα, τώρα, τώρα, τώρα,
τώρα, τώρα, τώρα, τώρα.
Καρδιά μου τι τραβάς
πάψε να πονάς.

Στις σκάλες βήματα καρφιά
σβήνω το χθες οριστικά
μακριά από σένα η ζωή
είναι μεγάλος πόνος.

Νύχτες αδιάφορες, ψυχρές
ώρες που χάθηκαν στο χθες
μα που θα πάει θα τη βρω
υπάρχει ακόμα χρόνος.

Τώρα θα πάρω μια απόφαση ζωής,
τώρα θα σβήσω όσα ζήσαμε εμείς.
Τώρα, τώρα, τώρα, τώρα,
τώρα, τώρα, τώρα, τώρα.
Καρδιά μου τι τραβάς
πάψε να πονάς.