Έσβησαν οι ώρες του καιρού,
δείχνουν μεσονύχτι τα ρολόγια,
χτύπησε η πόρτα του καημού
και εσύ δε μου στειλες δυο λόγια

Χάνεται η ζωή μας μες τα καφενεία,
περασμένες μια, ούζο και μεζε,
περιμένουμε όλοι, περασμένες έξι
ώρα για να φέξει αδερφέ.

Άδειο το λιμάνι της καρδιάς
και πικρός καφές μες το φλιτζάνι,
μέσα στο σκοτάδι μιας γωνιάς
μόνο η μοναξιά παρέα μου κάνει.

Χάνεται η ζωή μας μες τα καφενεία,
περασμένες μια, ούζο και μεζε,
περιμένουμε όλοι, περασμένες έξι
ώρα για να φέξει αδερφέ.