Λιόφυτο δεν εγόρασες μαζώχτρα δεν ε μπήκες,
ήθελα και να κάτεχα το λάδι που το βρήκες.

Δυο-τρεις ελιές το χάκι μου κεντράδια και μολύβες,
μ’ αυτές με το λαδάκι ντος χτίζου τσι τσι καλύβες.

Στσα αγάπης τη μαζωχτική κλίβα θωρώ τσ’ ελές σου
και μια σταλε τριγόλαδο δε μου δωκες ποτε σου.

Τσουνάτη με εξε , εφτα αδελφούς στου χαρακιού τη μέση,
σα σου σιμώσει ο ραβδιστής στο ποταμέ θα πέσει.

Εράβδιζα μια τσουνολε με υπομονή μεγάλη, (χαρό το κι αγαπά το)
κι απης την εποράβδισα επήγα σε μιαν άλλη.

Ξεμποξαδιαζω τσι καημούς τα πάθη μποξαδιαζω (γρικας γι κουφη σαι)
μα με τσα ζύμη στη καρδιά πικρόλαδα στερνιάζω.

Κατσίγαρο με πόδοκες που μου ` νε κεχριμπάρι (στα όρη λεμονέ μου)
κ αλύπητη με φκέρεσες στο ρυάκι να με πάρει

Χοντρολαδο ψιλολαδο ουλα τα λάδια ναι ένα (έλα και φύγε πάλι)
μονό να βρίχνω καθ’ αργώ δυο βλίτα λαδωμένα