|
Στίχοι: Γιώργος Παπαγιαννόπουλος
Μουσική: Ανδρέας Μέξας
Το μικρόφωνο στο χέρι του κρατάει,
τραγουδάει κι από μέσα του ρωτάει:
Τι να φταίει που δεν έγινε αστέρι
και η τύχη δεν του άπλωσε το χέρι;
Έγινε παιδί της νύχτας
και ξοδεύει άδικα
τα κομμάτια της ζωής του
μέσα στα σκυλάδικα.
Η βαλίτσα του γέματη
πίκρες και χιλιόμετρα,
μα ο πόνος ο δικός του
για τους άλλους δε μετρά.
Κάθε νύχτα την ψυχή του καταθέτει
κι η ζωή του μία πίκρα είναι σκέτη.
Τραγουδάει κι όταν κάποτε λυγίζει,
ο καπνός, λέει, του φταίει που δακρύζει.
Έγινε παιδί της νύχτας
και ξοδεύει άδικα
τα κομμάτια της ζωής του
μέσα στα σκυλάδικα.
Η βαλίτσα του γέματη
πίκρες και χιλιόμετρα,
μα ο πόνος ο δικός του
για τους άλλους δε μετρά.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 1031 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|