Είναι και λίγο αγριότοπος τούτη η γη.
Κι ας έχει όμορφες γυναίκες, ωραία
νησιά. Λουτρά ιαματικά, αεράκι επιταφίου.
Ελαιώνες και ποιητές ζόρικους σαν το Γκόρπα.
Κι άλλους που τους έθαψαν ζωντανούς.
Είναι γεμάτη κόλπους χαράδρες αλμύρα.
Αιματόβρεχτη από έρωτες η φτιαξιά της.
Με ήλιο που τη γλείφει ακαταπαύστως
και τη ζαβλακώνει. Με ντουφέκια που
παραφυλάνε στις τρομερές κόγχες της.