Σβήσαν τα φώτα της ψυχής αφου δεν ήρθες
και πάλι να με βρείς,ακούω ήχους της σιωπής
να με σκοτώσεις όμως πια δεν το μπορείς.

Φύγε λοιπόν, φύγε και εσύ,
τα κάστρα του έρωτα σου
ήταν πλάνη και αν με χτυπάς
δεν με πονάς, γιατί εγώ έτσι
απλά έχω πεθάνει

Πήρες τον δρόμο της φυγής μα τι κατάλαβες
για πες μου να χαρείς,μετράς κομμάτια της ψυχής
έγινε ο δρόμος μου σοκάκι διαφυγής.