Παράφορα αγαπιόμαστε
σ’ αυτή την κοινωνία,
παράνομα τραβιόμαστε
και ζούμε μ’ αγωνία.

Βαρέθηκα να ζω σαν τον αλήτη
χωρίς στεφάνι και δίχως σπίτι.

Ως ποτέ πια παράνομα
και με κρυφή λαχτάρα
θα ζούμε αστεφάνωτοι
λες κι έχουμε κατάρα.

Βαρέθηκα να ζω σαν τον αλήτη
χωρίς στεφάνι και δίχως σπίτι.

Μες στην παράνομη ζωή
τα νιάτα υποφέρω
κι ας λεν πως είναι όμορφη,
αυτοί που δεν την ξέρουν.

Βαρέθηκα να ζω σαν τον αλήτη
χωρίς στεφάνι και δίχως σπίτι.