Βάσανα και πίκρες, καημοί και καρδιοχτύπια
μου 'χουν μαραζώσει την δόλια μου καρδία.
Στη παλιοζωή μου πολλά φαρμάκια ήπια
δεν μπορώ πατέρα, θα σβήσω μια βράδια.

Είχα μιαν αγάπη που μου 'δίνε κουράγιο
μ' άφησε πατέρα μονάχη στη ζωή.
Κι είμαι σαν μια βάρκα σπασμένη στο μουράγιο
που κανένας ναύτης δε θέλει να τη δει.

Δούλευα πατέρα για αυτόνε νύχτα μέρα
κι άφησα εσένα με τόση απονιά.
Έχω πέσει έξω, συγχώρα με πατέρα
πάρε το παιδί σου στο σπίτι σου ξανά.