Να 'ταν ο πόνος άνθρωπος
μαζί του να τα βάλω
μα είναι αόρατος εχθρός
κρυφά με δέρνει δυστυχώς
και τι μπορώ να κάνω.

Να ‘ταν πέτρα η καρδιά μου
και χωρίς ψυχή εγώ
να χτυπάς βρε μαύρε πόνε
και να σε περιφρονώ.

Να 'ταν ο πόνος άνθρωπος
να ‘ρχόμαστε στα χέρια
μα βρήκε ευαίσθητη καρδιά
και την χτυπάει με μπαμπεσιά
με δίκοπα μαχαίρια.

Να ‘ταν πέτρα η καρδιά μου
και χωρίς ψυχή εγώ
να χτυπάς βρε μαύρε πόνε
και να σε περιφρονώ.