Ο γέρος σου λες δε με θέλει
τα νεύρα μου γίναν κουρέλι
και πίνω ποτά, ποτά δυνατά
μεθάω και λέω δε με μέλλει.

Απόψε δε θέλω κανένα
με ρίχνεις σε κόλπα στημένα,
μην κάνεις χοντρά αστεία, φτηνά,
κανένας δεν παίζει μ’ εμένα.

Εγώ μωρό μου είμαι ο Πάνος
δεν είμαι χάνος, μα ινδιάνος.
Τυφώνας είμαι κι αστραπή
μη μου την κάνεις γυριστή.

Τις νύχτες παγκάκι και δέντρα
κι εσύ με τους άλλους στα κέντρα
στο άνετο πια το παίζεις ξανά
κι εγώ μες στης τρέλας τη σέντρα.

Ανάβω της νύχτας τα φώτα
και βγαίνω στο δρόμο σου βόλτα.
Και κάποια στιγμή για σένα μπορεί
να ‘ρθω και να σπάσω την πόρτα.

Εγώ μωρό μου είμαι ο Πάνος
δεν είμαι χάνος, μα ινδιάνος.
Τυφώνας είμαι κι αστραπή
μη μου την κάνεις γυριστή.