Ὦ Θεσσαλία! ἥμισυς αἰὼν συνεπληρώθη
Ἀφοῦ ὁ Ῥήγας σου νεκρός· οἱ δὲ θερμοί του πόθοι
Ἀπλήρωτοι, ἀτέλεστοι! ἡ λύπη σου καὶ ζῶντα
Τὸν ἔθλιβεν, ἡ λύπη σου τὸν θλίβει καὶ θανόντα.
Ἡ δὲ Σκιά του τῆς Στυγὸς ἀκολουθεῖ τὸ κῦμα
Μὲ τεθλιμμένον σχῆμα,
Καὶ κλαίει, καὶ ἀνάπαυσιν δὲν ἔχει ἡ ἀθλία,
Ἐνόσῳ κύπτῃς δουλικὸν αὐχένα, Θεσσαλία!