Ὅταν ἀπὸ τὴν ξενητειά μὲ τὰ πανιά σχισμένα,
καράβι μπαίνῃ ὁλόχαρο στὸν πατρικὸ λιμένα,
ἀντιλαλεῖ ἀπὸ χαρὰ ἡ ἀμμουδιά, καὶ χίλια
ἀνοίγουν χείλη γιὰ φιλὶ καὶ σείνονται μαντήλια·
ἐδῶ φιλιοῦνται ἀδελφοὶ καὶ λίγο παρα πέρα,
μάν’ ἀγκαλιάζει τὸ παιδὶ καὶ κόρη τὸν πατέρα!