Ἀνοίξετε, ἀνοίξετε, σεῖς τῶν προγόνων τάφοι,
στέρεψε θάλασσα καὶ σὺ καὶ γίνε μιὰ στεριά,
καὶ φέρε μου, λοκάντατζη, κι’ ἕνα καλὸ πιλάφι,
νὰ θυμηθῶ τὴ δόξα μας καὶ τὴν ἐλευθεριά.
Ἐλευθεριά!... τι βάλσαμο μὲς στὴν καρδιά μας χύνει,
καὶ μάλιστα σὰν ἔρχεται μὲ τάξι καὶ εἰρήνη.