Θα `ρθεί μια μέρα που δε θα με νοιάζει,
τίποτ’ από σένα δε θα με πειράζει.
Θα `ρθεί μια μέρα που θα γίνεις χτες
και δε θα με καις, και δε θα με καις.

Ξέρω θα σε ξεχάσω, θα σε ξεχάσω,
μα πότε;
Θα σε ξεχάσω, θα ησυχάσω,
μα τι κάνω ως τότε;

Θα `ρθεί μια μέρα που δε θα μ’ αγγίζεις
που όλο θα φεύγεις και δε θα γυρίζεις.
Θα `ρθεί μια μέρα που θα λυτρωθώ
και δε θα πονώ, και δε θα πονώ.

Ξέρω θα σε ξεχάσω, θα σε ξεχάσω,
μα πότε;
Θα σε ξεχάσω, θα ησυχάσω,
μα τι κάνω ως τότε;