Θα ’ρθείς απόψε σαν τραγούδι ξεχασμένο,
θα ’ρθείς σαν όνειρο τρελό, ηλεκτρισμένο.
Στης μοναξιάς μου την ασπρόμαυρη ταινία
θα γίνεις πάλι η κρυφή μου αγωνία.

Θα ’ρθείς απόψε όταν δεν το περιμένω
σαν το αθόρυβο της μοίρας μου το τρένο,
τον έρωτά μας τον παλιό θα μου θυμίσεις
κι ύστερα σ’ έρημους σταθμούς θα με αφήσεις.

Θα ’ρθείς απόψε, λίγο πριν από τις δύο
εκεί που είπαμε πριν χρόνια το αντίο
κι ύστερα πήραμε τους δρόμους μες στο κρύο.
Θα ’ρθείς απόψε λίγο πριν από τις δύο,
θα ’ρθείς απόψε λίγο πριν από τις δύο.

Θα ’ρθείς απόψε στης ζωής μου το ημίφως,
θα με κοιτάξεις με το γνώριμό σου ύφος,
σε μια συχνότητα κρυφή θα στείλεις σήμα
ότι στον έρωτα ο θύτης είναι θύμα.