Είδα χτες ένα όνειρο μα ήταν όνειρο,
ήμαστε αγκαλιά, ήμαστε μαζί,
τα μαλλιά μου μου φίλαγες και μου μίλαγες
μα ήταν όνειρο, τ’ όνειρό μας που `παψε να ζει.

Είδα χτες στ’ όνειρό μου, `κείνο τ’ όνειρο, τ’ αληθινό,
'κείνο τ’ όνειρο που ζήσαμε, τ’ όνειρο που χαλάσαμε,
είδα χτες στ’ όνειρό μου, `κείνη την Άνοιξη
που τρέχαμε χέρι -χέρι στην εξοχή σαν παιδιά
κι ήταν όλος ο κόσμος δικός μας,
ήταν όλη η Άνοιξη δική μας.

Τα λιβάδια ήταν πράσινα, καταπράσινα
και ο ουρανός καταγάλανος
κι έμοιαζε να `ναι Άνοιξη κι η αγάπη μας,
η αγάπη μας, ο χειμώνας είναι παγερός,
κι έμοιαζε να `ναι Άνοιξη κι η αγάπη μας,
η αγάπη μας, ο χειμώνας είναι παγερός.