Βραδιές χαραγμένες με χάδι
ψυχές βουτηγμένες στο φως,
τώρα μόνος εδώ στο σκοτάδι
έλα εδώ πριν τελειώσει ο σκοπός.

Είναι ο χρόνος και φίλος κι εχθρός
είναι ο πόνος αγάπης βωμός,
πάρε πάνω σου όλα τα φώτα
κι έλα δω πριν βουλιάξω βαθιά.

Θα πνιγώ προσπαθώντας να βρω
ένα λόγο μακριά σου να ζω.
Να βρεθώ στο βυθό της ψυχής σου, ζωή μου
να βρω ένα τρόπο να μπω.

Έλα για να ξαναγεννηθώ
ίσως είναι το μόνο σωστό.
Ν’ αφεθώ στο βυθό της ψυχής σου, ζωή μου
να βρω ένα λόγο να ζω.

Σιωπές αφηγούνται τα λάθη
κραυγές μας θυμίζουν το χθες,
αντηχούν οι παλμοί στο σκοτάδι
θα το νιώσεις μονάχα αν θες.

Κι αν χαρίσεις στον κόσμο ματιές
κι αν γεμίσει η ψυχή μου ρωγμές
θα χαθώ στο βυθό της ψυχής σου,
έλα εδώ πριν βουλιάξω βαθιά.