Σκόρδο καί ζαφείρια στή λάσπη.

Βουλιάζει καί κολλάει τῶν τροχῶν ὁ ἄξονας.

Τό παλλόμενο σύρμα στό αἷμα

τραγουδάει κάτω ἀπό ἀθεράπευτες πληγές

κατευνάζοντας πολέμους ἀπό καιρό ξεχασμένους.

Ὁ χορός κατά μῆκος τῆς ἀρτηρίας

ἡ κυκλοφορία τῆς λύμφης

διαγράφονται στήν τροχιά τῶν ἀστεριῶν.

Ἀνεβαίνοντας νά παραθερίσουμε στό δέντρο

κινούμαστε πάνω ἀπ’ το κινούμενο δέντρο

σέ φῶς πάνω στό ἀχνογραμμένο φύλλο

κι ἀκοῦμε ἀπό κάτω μας πάνω στό βρεγμένο

χῶμα, τόν χοῖρο καί το κυνηγόσκυλο

ν’ ἀκολουθοῦν ὅπως καί πρίν το σχέδιό τους

συμφιλιωμένοι ὅμως ἀνάμεσα στ’ ἀστέρια.