Απόψε δεν μπορώ να κοιμηθώ
βουλιάζω στο δικό σου το βυθό
γυρεύω τη μορφή σου
στο φλιτζάνι του καφέ
γιατί δε με κατάλαβες
γιατί δε με κατάλαβες
γιατί δε με κατάλαβες ποτέ

Απόψε γιορτάζει η ερημιά
Ελπίδα δε μου `μεινε καμιά
Απόψε θα μεθύσω
Και με πίκρα θα σου πω
Καρδιά μου πόσο σ’ αγαπώ

Απόψε το φεγγάρι δε θα βγει
η νύχτα δε θα φέρει την αυγή
Απόψε θα πληρώσεις
Ακριβέ μου εαυτέ
Γιατί δε με κατάλαβες...