Δεν έχω λόγια να σου εξηγήσω τι τρέχει,
νιώθω σαν φύλλο που κόντρα στον άνεμο τρέχει,
σαν καταιγίδα που δεν σταματάει να βρέχει
κοντεύω πια να τρελαθώ και να ξεφύγω προσπαθώ.

Αρρωσταίνω, αρρωσταίνω,
μια ζωή το άγγιγμά σου περιμένω,
αρρωσταίνω, αρρωσταίνω,
σαν πληγή αιμορραγώ κι αργοπεθαίνω.

Θέλω να μάθω το πάθος μου να ελέγχω,
αλλιώς θα πάθω, το βλέπω πως δεν αντέχω,
θα φέρομαι κάπως, θ' αρχίσω να προσέχω,
γατί αλλιώς θα τρελαθώ, να τ' αποφύγω προσπαθώ.

Αρρωσταίνω, αρρωσταίνω,
μια ζωή το άγγιγμά σου περιμένω,
αρρωσταίνω, αρρωσταίνω,
σαν πληγή αιμορραγώ κι αργοπεθαίνω.

Κάποτε θα αλλάξει, θα 'ρθει μια όμορφη μέρα,
θα 'χει περάσει κι ο καιρός,
τότε θα είμαι εντάξει, θα σ' έχω κάνει πέρα,
μα μέχρι τότε, δυστυχώς.

Αρρωσταίνω, αρρωσταίνω,
μια ζωή το άγγιγμά σου περιμένω,
αρρωσταίνω, αρρωσταίνω,
σαν πληγή αιμορραγώ κι αργοπεθαίνω.