Με μάτια
στιλέτο
τρύπησες
τη σκουληκιασμένη
σκιά,
τον πόλεμο,
τον πλανώμενο σταυρό της Ευρώπης.
Γι’ αυτό σήμερα, μ’ εκατό χρόνων
απόσταση,
σε προσκαλώ
στην απλή
αλήθεια που δεν άγγιξε
το ανεμοδαρμένο σου μέτωπο,
σε προσκαλώ στήν Αμερική,
στα ποτάμια μας,
στους ατμούς του φεγγαριού
πάνω απ’ τις κορδιλιέρες,
στή χειραφέτηση
των εργατών,
στη μεγάλη πατρίδα
των λαών,
στον εξηλεκτρισμένο
Βόλγα,
στα τσαμπιά και στα στάχυα·
σ’ όσα ο άνθρωπος
κατάχτησε δίχως μυστήριο,
με τη δύναμη
και το αίμα,
με το `να και τ’ άλλο χέρι,
μ’ εκατομμύρια
χέρια.