Ω μάγια της ζωής,
γαλάζιο φως που μ’ έλουσες
φως γαλανό που υψώθηκα
πάν’ απ’ της γης τα πλάσματα
μέσ’ στο μαγνάδι σου να ζω.
Πάρε με στην ανάσα σου
ν’ αναρριγώ στο μύρο σου,
πνεύμα αγαθό βαθιά σου να σκιρτώ.
Άλλο απ’ τον κόσμο τούτο δε ζητώ.