Ξυπνάω αγκαλιά με ένα γεμάτο όπλο.
Έξω στην αυλή παίζουν φωνάζοντας και γελώντας
οι υψηλοί μου στόχοι
τα μεγαλεπήβολα σχέδια
τα όνειρα τα αδιαπραγμάτευτα.
Μικρά παιδάκια ακόμα
παίζουν τα μήλα και το κουτσό.
Σκαρφαλώνουν στο δέντρο.
Είναι ένα απόγευμα απροετοίμαστο για τόσο πολύ κόκκινο.

(Για κάτι τέτοια εγκλήματα οι ποινές είναι πολύ βαριές
κι απ’ ότι ακούω

σε καθαρίζουν συνήθως οι συγκρατούμενοί σου...)